唐代 温庭筠 Wen Tingyun  唐代   (812~866)
菩萨蛮 Song Form
南歌子 Southern Poems
送人东游 To a Friend Bound East
利州南渡 Near the Lizhou Ferry
苏武庙 The Temple of Su Wu
瑶瑟怨 She Sighs on Her Jade Lute
鸡鸣埭曲 Tai Ji Ming Qu
织锦词
夜宴谣 Ballad Banquet
莲浦谣
郭处士击瓯歌 (surname) Department disabilities Blow ou cantus
遐水谣 Ya Knot
晓仙谣
锦城曲 brocade City song
生禖屏风歌
嘲春风 ridicule vernal breezes
舞衣曲 Costumes Qu
张静婉采莲歌 Zhang Jingwan Lotus cantus
湘宫人歌
黄昙子歌
觱篥歌(李相妓人吹) Fever horn Lee Sang Song Prostitute who blow
照影曲
拂舞词(一作公无渡河) Brush dance One word for No public cross the river
雉场歌 Pheasant Field Song
多首一页
古诗 ancient style poetry
郭处士击瓯歌
郭处士击瓯歌

温庭筠


  佶栗金虬石潭古,勺陂潋滟幽修语。湘君宝马上神云,
  碎佩丛铃满烟雨。吾闻三十六宫花离离,软风吹春星斗稀。
  玉晨冷磬破昏梦,天露未干香著衣。兰钗委坠垂云发,
  小响丁当逐回雪。晴碧烟滋重叠山,罗屏半掩桃花月。
  太平天子驻云车,龙炉勃郁双蟠拏。宫中近臣抱扇立,
  侍女低鬟落翠花。乱珠触续正跳荡,倾头不觉金乌斜。
  我亦为君长叹息,缄情远寄愁无色。莫沾香梦绿杨丝。
  千里春风正无力。


【北美枫文集】桃花

【资料来源】 卷575_5


发表评论