唐代 韦庄 Wei Zhuang  唐代   (836~910)
悼亡姬 Mourning Ji
独吟(以下四首,俱悼亡姬作) Duyin Hereinafter Sishouju Mourning ji work
悔恨 chagrin
虚席 Virtual XI
旧居 Old home
晏起 Yan Qi
幽居春思 live in seclusion Spring Thinking
思归引 Sigui cited
与小女 AND my daughter (self-depreciatory term)
虎迹
买酒不得 be not allowed
得故人书 gain Decedent book
洪州送僧游福建 Hongzhou Send to a monk swim Fujian
闻回戈军 Ge Jun Wen back
南邻公子
忆小女银娘 recall My daughter (self-depreciatory term) Silver Niang
女仆阿汪 Amah A Wang
河清县河亭
钟陵夜阑作
悼杨氏妓琴弦
残花 Her last request
岁晏同左生作 Yan-year-old students made with the left
咸阳怀古 Xianyang meditate on the past
和同年韦学士华下途中见寄
多首一页
古诗 ancient style poetry
悼亡姬

韦庄


  凤去鸾归不可寻,十洲仙路彩云深。若无少女花应老,
  为有姮娥月易沈。竹叶岂能消积恨,丁香空解结同心。
  湘江水阔苍梧远,何处相思弄舜琴。

【资料来源】 卷700_17


发表评论