běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 市朝喧
幽居人世外,久厌
市朝喧
。苍翠连双阙,微茫认九原。
«春暮思平泉杂咏二十首·书楼晴望»
李德裕
出门
市朝喧
,爱此林亭幽。
«陪诸君会史馆园»
蔡襄
北宋
愁闻俗客到,唯说
市朝喧
。
«复古诗首句云独步复静坐辄继二章·独步»
司马光
宋
老郎方吏隐,应笑
市朝喧
。
«送戚殿丞之任括苍»
王禹偁
北宋
1