宋代 释晓莹 Shi Xiaoying  宋代  
一首一页

释晓莹 Shi Xiaoying
  竟日霏微雨。

释晓莹 Shi Xiaoying
  故人携客作幽寻。

释晓莹 Shi Xiaoying
  顾我於兹诗有兴。

释晓莹 Shi Xiaoying
  寒窗安著清相向。

释晓莹 Shi Xiaoying
  何妨语夜阑。

释晓莹 Shi Xiaoying
  挥犀闻妙论。

释晓莹 Shi Xiaoying
  回看苍木杪。

释晓莹 Shi Xiaoying
  及瓜一笑上浮艎。

释晓莹 Shi Xiaoying
  即看青女夜飞霜。

释晓莹 Shi Xiaoying
  几回相送复相迎。

释晓莹 Shi Xiaoying
  寂寂饶孤兴。

释晓莹 Shi Xiaoying
  寄目悠然上杳冥,好是园林争秀发。

释晓莹 Shi Xiaoying
  江表人材独数公。

释晓莹 Shi Xiaoying
  江城今可徘徊处。

释晓莹 Shi Xiaoying
  莫笑吾侬躭此癖。

释晓莹 Shi Xiaoying
  藜杖赋归休。

释晓莹 Shi Xiaoying
  脉脉受风斜,野望迷青草。

释晓莹 Shi Xiaoying
  落涧水淙淙。

释晓莹 Shi Xiaoying
  路傍官河一带长。

释晓莹 Shi Xiaoying
  漏鼓乍听连岸响。

释晓莹 Shi Xiaoying
  隆寒正北风,飘飘任此身。

释晓莹 Shi Xiaoying
  江上闲吟立又行。

释晓莹 Shi Xiaoying
  练练长江静。

释晓莹 Shi Xiaoying
  江云黯黯作愁阴。