zá qū gē cí · xī xī yán · chuí liǔ fù jīn dī Potpourri songs Xi xi salt Weeping willow Cover Gimje
zá qū gē cí · xī xī yán · mí wú yè fù qí Potpourri songs Xi xi salt Millet-wu Fu Qi Ye
zá qū gē cí · xī xī yán · shuǐ yì fú róng zhǎo Potpourri songs Xi xi salt Water overflow Hibiscus billabong
zá qū gē cí · xī xī yán · huā fēi táo lǐ xī Potpourri songs Xi xi salt Tao Li Xi flower fly
zá qū gē cí · xī xī yán · cǎi sāng qín shì nǚ
zá qū gē cí · xī xī yán · zhì jǐn dòu jiā qī
zá qū gē cí · xī xī yán · guān shān bié dàng zǐ Potpourri songs Xi xi salt Fortress and mountains allo- debauchee
zá qū gē cí · xī xī yán · fēng yuè shǒu kōng guī
zá qū gē cí · xī xī yán · héng liǎn qiān jīn xiào Potpourri songs Xi xi salt Constant convergence A thousand jin gold laugh
zá qū gē cí · xī xī yán · cháng chuí shuāng yù tí
zá qū gē cí · xī xī yán · pán lóng suí jìng yǐn Potpourri songs Xi xi salt Beaulieu with hidden mirror
zá qū gē cí · xī xī yán · cǎi fèng zhú wéi dī
zá qū gē cí · xī xī yán · jīng hún tóng yè què Potpourri songs Xi xi salt Cry with Night magpie
zá qū gē cí · xī xī yán · juàn qǐn tīng chén jī Potpourri songs Xi xi salt I wait for the morning tired chicken
zá qū gē cí · xī xī yán · àn yǒu xuán zhū wǎng
zá qū gē cí · xī xī yán · kōng liáng luò yàn ní Potpourri songs Xi xi salt Air Liangluoyanni
zá qū gē cí · xī xī yán · qián nián guò dài běi Potpourri songs Xi xi salt The year before last Than on behalf of the North
zá qū gē cí · xī xī yán · jīn suì wǎng liáo xī
zá qū gē cí · xī xī yán · yī qù wú hái yì Potpourri songs Xi xi salt No one is also intended to
zá qū gē cí · xī xī yán · nà néng xī mǎ tí
fén shàng yàn bié( yī zuò xǔ hún shī)
shū zhāi xuě hòu Sanctum After Snow
jì dào zhě Send Dao
hǔ qiū sì zèng yú chù shì
|
qī yán lǜ shī Qiyan lushi,a poem of eight lines
长安晚秋
cháng 'ān wǎn qiū
赵嘏
云物凄凉拂曙流,汉家宫阙动高秋。
残星几点雁横塞,长笛一声人倚楼。
紫艳半开篱菊静,红衣落尽渚莲愁。
鲈鱼正美不归去,空戴南冠学楚囚。
|
【báihuàwén】 huī méng méng de yún wù jiā dài zhe hán yì tiān gāng gāng liàng, gōng diàn sì zhōu kāi shǐ chéng xiàn chū shēn qiū de jǐng sè。
xī shū de chén xīng bàn suí zhe cóng biān sài shàng héng kōng 'ér lái de dà yàn, píng lóu tiào wàng hū wén dí shēng yǐn qǐ wú xiàn xiāng chóu。
lí bā bàng zǐ sè yàn lì de jú huā yù kāi wèi kāi, shí fēn jìng mì, chí zhǎo lǐ lián huā huā bàn yǐ diāo xiè。
gù xiāng lú yú zhèng xiān měi 'ér wǒ què bù guī qù, yòu shì hé kǔ dài zhe nán fāng de guān miǎn xué chǔ qiú? 【zhùshì】 yī zuò qiū wàng, yī zuò qiū xī
qī liáng : yī zuò qī qīng
1、 hàn jiā gōng jué: shí zhǐ táng cháo gōng diàn。
2、 yàn héng sài: hóng yàn cóng biān sài shàng héng kōng 'ér lái。
3、 lú yú zhèng měi: wú jùn rén zhāng hàn, jìn shí wéi qí wáng sī mǎ jiǒng de mù liáo。 qiū fēng qǐ, xiǎng qǐ jiā xiāng de lú yú、 chún cài, cí zhí 'ér guī。 shí jì shàng shì yù gǎn dào zhèng zhì de hùn luàn 'ér zì bǎo。 bù jiǔ “ bā wáng zhī luàn ”, shēng líng tú tàn。 lǐ bái hěn xīn shǎng tā de xíng wéi, duō cì zài shī zhōng tí dào tā。
4、 nán guān: chǔ guān。《 zuǒzhuàn》:“ jìn hóu guān yú jūn fǔ, jiàn zhōng yí, wèn zhī yuē: ‘ nán guān 'ér zhě shuí yě? ’ yòu sī duì yuē:‘ zhèng rén suǒ xiàn chǔ qiú yě。’” hòu yòng nán guān dài biǎo jū qiú de rén。 rú luò bīn wáng《 zài yù yǒng chán》:“ xī lù chán shēng chàng, nán guān kè sī shēn。”【shǎng xī】 这首七律,通过诗人望中的见闻,写深秋拂晓的长安景色和羁旅思归的心情。
首联总揽长安全景。在一个深秋的拂晓,诗人凭高而望,眼前凄冷清凉的云雾缓缓飘游,全城的宫观楼阁都在脚下浮动,景象迷蒙而壮阔。诗中“凄清”二字,既属客观,亦属主观,秋意的清冷,实衬心境的凄凉。正是这两个字,为全诗定下了基调。
颔联写仰观。“残星几点”是目见,“长笛一声”是耳闻;“雁横塞”取动势,“人倚楼”取静态。景物描写见闻动静的安排,颇见匠心。寥落的残星,南归的雁阵,这是秋夜将晓时天空中最具特征的景象;高楼笛声又为之作了饶有情韵的烘托。晨曦初见,西半天上还留有几点残余的星光,北方空中又飞来一行避寒的秋雁。诗人的注意力正被这景象所吸引,忽闻一声长笛悠然传来,寻声望去,在那远处高高的楼头,依稀可见有人背倚栏杆吹奏横笛。笛声那样悠扬,那样哀婉,是在喟叹人生如晨星之易逝呢,还是因见归雁而思乡里、怀远人?吹笛人哟,你只管在抒写自己内心的衷曲,却可曾想到你的笛音竟这样地使闻者黯然神伤吗?这一联是赵嘏的名句。据《唐诗记事》卷五十六记载,诗人杜牧对此赞叹不已,因称赵嘏为“赵倚楼”。杜牧如此激赏,巩怕就是由于它选景典型、韵味清远的缘故。
颈联写俯察。夜色褪尽,晨光大明,眼前景色已是历历可辨:竹篱旁边紫艳的菊花,一丛丛似开未开,仪态十分闲雅静穆;水塘里面的莲花,一朵朵红衣脱落,只留下枯荷败叶,满面愁容。紫菊半开,红莲凋谢,正是深秋时令的花事;以“静”赋菊,以“愁”状莲,都是移情于物,拟物作人,不仅形象传神,而且含有浓厚的主观色彩。目睹眼前这憔悴含愁的枯荷,追思往日那红艳满塘的莲花,使人不禁会生出红颜易老、好景无常的伤感;而篱畔静穆闲雅的紫菊,俨然一派君子之风,更令人忆起“采菊东篱下”的陶靖节,油然而起归隐三径之心──写菊而冠以“篱”字,取意就在于此吧?
上面三联所写清晨的长安城中远远近近的秋色,无不触发着诗人孤寂怅惘的愁思;末联则抒写胸怀,表示诗人毅然归去的决心:家乡鲈鱼的风味此时正美,我不回去享用,却囚徒也似的留在这是非之地的京城,所为何来!“鲈鱼正美”,用西晋张翰事,表示故园之情和退隐之思;下句用春秋锺仪事,“戴南冠学楚囚”而曰“空”,是痛言自己留居长安之无谓与归隐之不宜迟。
诗中的景物不仅有广狭、远近、高低之分,而且体现了天色随时间推移由暗而明的变化。特别是颔颈两联的写景,将典型景物与特定的心情结合起来,景语即是情语。雁阵和菊花,本是深秋季节的寻常景物,南归之雁、东篱之菊又和思乡归隐的情绪,形影相随,诗人将这些形象入诗,意在给人以丰富的暗示;加之以拂曙凄清气氛的渲染,高楼笛韵的烘托,思归典故的运用,使得全诗意境深远而和谐,风格峻峭而清新。
(赵庆培)
[题解]
这首诗是伤秋悲世之作,突出游子怀乡和凝神悲思。杜牧颇赏识“残星几点”、“长笛一声”等句。
【wénjí】qiān jiā shījú huāyàn【zīliàoláiyuán】 juàn 549_42
|
|