běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 神较
笑花
神较
懒,似忘却、趁清明。
«木兰花慢(清明后赏牡丹)»
姚云文
宋
画工出脱它,精
神较
得些。
«禅人写真求赞»
释正觉
宋
那神是不信神的 那
神较
海还不安
«都市之死»
罗门
年老君臣似老朋,归来前席喜诚应。九龄风度于今罕,彦国精
神较
昔增。儿辈重瞻绛纱帐,时流都凝玉壶冰。殷勤问过称无过,曰信斯之吾未能。
«乾隆诗选»
乾隆
1