sōusuǒ: 示诸儿
míng shī huà: : 静夜楼台一笛风”。乃示诸歌诗者,以予为知音否邪?王摩诘《送少府贬郴州》许用晦《姑苏怀古》
yùn yáng qiū ): : lǎo yòu fēn shì zhūwánggōu shēn gèng zhī ér wèi zhī shí shì 'èr shuō xiào zhī
juàn : : fēi gǎnshì zhūhǎo shì
yáng shí shī huà: : ruòshì zhū zhě gōng rén zhī 'è zhī shàn wéi jiè
'ān shì: : bái shān shān shí liú huāshì zhūsēng zhòngshī yún:“ shí liú huā jié hóng jīnróng yàn xīn yán zhàn duàn
shì: : huā jié hóng jīn”(《 shān shān shí liú huāshì zhūsēng zhòng》) xíng xiàng xiě chū liǎo liú huā de wài mào
jiá guāng 'èr shí nián jiǔ ): : yáng chén zhòng yīng guān chá gǎn shíshì zhūjiāng yuán yùn
juàn shí: : jīng jiā fǒujièshì zhū qīng xīn yòu jiàn shàng zhī
chǐ bǎi jiǔ shí sān shǒu: : yuǎn chéng chāirén shì zhū děng hòu
juàn shí sòngzàn: : shì zhūhóu xíng zhì zhī shì tiān xià guī
54 jié hūn yòu de zuì míng: : 此时与她兄妹情深的姜诸儿来探病(不能瞎说,开始他们真的是兄妹情深,后来不知道怎么感情迸发
55 jiéshí chūnshí jiān wéi zhèng míng liǎo shénme? (1): : ,她心里始终未曾将姜诸儿放下。 鲁桓公十四年,齐僖公寿终正寝,姜诸儿当上了国君,即历史上