sōusuǒ: 活人剑
quán táng shī huà: : bái piān cuī kuàihuó rénhuáng jīn nán mǎi kān
juàn : : duōhuó rénxìng mìngyuē xiān gōng zhī zhì
juàn sān: : 折困,可畏而仰哉! 活人手段 司马温公童稚时,与群儿戏于庭。庭有大瓮,一儿登之,偶堕瓮
juàn 'èr shí : : nénghuó réntiān zāi fēi
zhū dūn : : 游戏。 称心如意,剩活人间几岁。 洞天谁道、尘寰外。 朱敦儒词作鉴赏 这首小词语浅而意深,
wén yīng: : guǐ hún tónghuó rén yàng shēng huó zhesuǒ tóng de zhǐ shì men shēng huó zài yīn jiānér huó dòng zài shēn rén jìng zhī shí
jiǎ dǎo: : shìhuó rénshì zhēn yǐn shì
65 jiéqīng shān shī dào wáng: : guǒ shì zuò gěihuó rénkàn de tóng zhāng 'ài línghuā diāo xiě dào de:“ chuān cháng shì yòu de měi
juàn jiǔ: : huó rénér zhì
juàn liù shí sān: : huó rén xíng qióng
èr bái (5): : hái shāhuó rén
juàn : : 子美流离,亦未至作道人剑客食黄精也,此语殊谬。”惠洪徒见黄独一名土芋,遂谓芋魁之小者,殊
juàn : : 子美流离,亦未至作道人剑客,食黄精也。’此语殊谬。惠洪徒见黄独一名土芋,遂谓芋魁之小者。
zhāng cuò jiào míng jiàn chū shì jiàn mén tài bái zuì jiàn( 1): : 虽为宝剑,月蕴未满,人剑难合’。先主解下佩剑英华,周锦笑道:‘帝王无剑,人剑合一。陛下有