běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 污得
谓宜从君久,垢
污得
洮汰。
«寄曾子固»
王安石
北宋
风飒沉思眼忽开,尘埃
污得
是庸才。
«寄友人»
刘得仁
晚唐
道
污得
夷理,物虚含远情。
«高竹»
林之奇
宋
道
污得
夷理,物虚含远情。
«高竹八首»
邵雍
北宋
冷看他人书淡字,不知
污得
布裙浓。
«拾得磨墨赞»
释绍昙
宋
1