běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 数期颐
耄及光阴古更稀,自今惟有
数期颐
。
«初春书怀»
陆游
痴人痴到底,更欲
数期颐
。
«冬至後一日书»
陆游
残年真欲
数期颐
,一事无营饱即嬉。
«老甚自咏»
陆游
秋风还欲到,便可
数期颐
。
«贫病»
陆游
偶然登耄及,便欲
数期颐
。
«兀兀»
陆游
到处不妨闲卜筑,流年自可
数期颐
。
«次韵子由三首东亭»
苏轼
1