sōusuǒ: 提孤
jiāng sǎnrén : shǒu huáng hán jiǎn
sòng 'èr shǒu: què jiàn guò xián yáng
zài yòng cái wén huá xiào chóu tiān yùn zèng zhōu jiào shòu: tàn jūn
liú hóu miào xià zuò: chǔ xiàng jūn
rén zhòng càn líng yòu gǎn: zhōu fèn jūn
shī shǒu: shù xiū jiàn xīng yuán jiàn qīng xián
chén : jiàn xíng
zhú zhí yuàn shèng chēng cǎo táng shī zhī shàn xiá lǎn zhī duō yòu hèn zhě yīn xiào pín zuò shí shǒu qián rén guǎng sāo fǎn sāo zhī nèi 'èr shí jiǔ shǒu yòng jiù wéi suì hán zhī sōng bǎi bèi huái zhū sān shǒu xiào shān shí shǒu bié mìng huò zhuī shǎo zuò bìng cún juàn xùn tóng méng zhī · wén: jiàn kěn liàn zhī
jiāng nán zhōng jié guó zhī 'āi zhī: shǒu zhù jìng táo méng
玉女泉以招提孤僻而名高华清泉坐天宝荒淫而取诮元章寺丞作古诗一章广坡公这意为抱器适用而不择所处者之戒郑子窃谓天下之邪正美恶分明如黑白其有失所处者非知则为盖见善不明而自以为是
pān huáng mén : : hái zuò
juàn jiǔ shí : : jūn běi fāng
juàn shí liù xīn: : hái zuò
dìng qíng zhī yǒng shēng nán wàng duǎn sōng gāng (1): : qián miàn fénruò shì qīng míng shí jiéhuò wáng fén wéi zhùhòu miàn zài zhào yìnghái yòu