sōusuǒ: 所获

shēng shēng màn: bù dàn wúsuǒ huò， fǎn bèi yī zhǒng gū jì qīng lěng de qì fēn xí lái， shǐ zì jǐ gǎn dào qī cǎn yōu qī。 jiǔ zhāng · bēi huí fēng: tīng wén xǐngshì sī suǒ yī wúsuǒ huò。 qiū cí 'èr shǒu（ qí yī）: suǒ huòdé de quán rán shì yī zhǒng lì zhì yě qíng de měi de gǎn shòu。 lì rén xíng: zhě bèi jī dòng qǐ lái de xīn líng zhí gǎn dì cóng yì shù zhōngsuǒ huòdé de luó ji。 zhàn chéng nán: jiāng jūn ní？ yě zhǐ néng yī wúsuǒ huò。 qiū liè mèng zhū yè guī， zhì jiǔ dān fù dōng lóu guān jì: guī lái xiànsuǒ huò， páozhì yí shuāng tiān。 dá mó zhīqǔ（ zá yán）: wéi zhōu jūnsuǒ huò， yā sòng cháng 'ān， cóng chén hán cháng luán děng yì bèi fú。 dìng fēng bō: dào chū liǎo cí rén zài dà zì rán wēi miào de yī shùnsuǒ huòdé de dùn wù hé qǐ shì： zì rán jiè de yǔ qíng jì shǔ xún cháng， háo 咏伯时画冯奉世所获大宛象龙图 咏伯时画太初所获大宛虎脊天马图 病甚梦召至帝所获宥觉而顿愈遂赋 shuāng tiān xiǎo jiǎo: wén jī（ cài yǎn） wéi hú qísuǒ huò， jià yú nán xiōng nú zuǒ xián wáng， zài hú shí 'èr nián， shēng 'èr zǐ。 熊得自古英之近江舟子哗然此异徵也为之留皮皮与胆馀均所获以侈神贶云作获熊一首时庚辰孟冬七日 赠戴嗣良歌时罢洪府监兵过广陵为东坡公出所获西夏刀剑东坡公命作 lián xī: suǒ huòyì yǐ zú。 guān pǔ: lì gēng hésuǒ huò， wèng guàn wèi wéi láo。 zuò sài shàng shè liè xíng: xǐ fēi guǐ yù wúsuǒ huò。 qǐ wǎn zì cháo: xīn kǔ yī shēng hésuǒ huò， lǎo xiàng dōng qiān yǔ nán mò。 yóu jìng hú: zì xiào 'ānsuǒ huò。 xì xiāo gāo fēng céng mèng shēng 'èr yǒu 'èr shǒu: suǒ huòjǐn wā mǐn。 dǎ yú: suǒ huòshèng guān gān， níng wén yōu zé 'è。 hái wú cháng wén shè rén shī juàn: suǒ huòwéi jīn guó。 měng hǔ xíng: suǒ huònǎi táng táng。 xīn hūn: bǐng fù chéngsuǒ huò。 yǒng shū nèi hàn jiàn suǒ xiè gōng yóu sōng shū gǎn tàn xī shēn shī lǔ zǐ cōng jǐ dào jiē wéi yì wù dú gōng yǔ yú 'èr rén zài yīn zuò wǔ yán yǐ xù zhī: xìng shí wèisuǒ huò。 yǒng 'ōu yáng yǒng shū wén shí yàn píng 'èr shǒu: nǎi zhí rénsuǒ huò， cái wéi wén shì jù。 jì sòng yī bǎi liù shí shǒu: suǒ huògōng dé bù kě liàng， zhèng yǔ pǔ xián xíng yuàn děng。 zì guī gēng zhuàn qí jiàn cūn fù yòu zhāi chá chē shuǐ mài yú jí shuǐ xíng yè jì yī chōng mǐ zhòngmài qì bù mài cài zhě zuò shí fù cí: xiū jiēsuǒ huòwēi。 方春时群免食麦先生置罝焉终无所获今者原头草枯无所隐遁乃得以投汤饼是兔得所嗜以死而先生之愤亦快也既感斯语因继前韵 fěi cuì: suǒ huòwèi kě liàng。 富春山人为予道其所获石于江中者状甚怪伟欲予作诗言若可得持归刻其上当相与传无穷余夜坐平云阁是时山月清凛啼虫正苦余因此景物索笔砚为山人赋之 guān shū: suǒ huòjuàn qiě hūn。 gèngduōjiéguǒ...