běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 少拘
每事应从卤莽休。虽作闲官
少拘
束,难逢胜景可淹留。
«胡山人归王屋,因有赠»
张籍
唐
为多规刺
少拘
挛,野客之名从此有。
«花舞»
史浩
南宋
底事飘扬
少拘
束,爱将豪纵去酬春。
«柳絮»
姜特立
南宋
少年
少拘
束,日与尊罍对。
«秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几何常在羁旅中三复增感每字赋一诗»
章甫
宋
吾人
少拘
碍。得性便游逸。
«刘博士江丞朱从事同顾不值作诗云尔»
何逊
南朝梁
1