běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 喧梦
南陌人稀芳草深。
喧梦
却嫌莺语老,伴吟惟怕月轮沈。
«暮春有感寄宋维员外»
李中
唐
晓燕传情,午莺
喧梦
,起来检梭芳事。
«花发沁园春(芍药会上)»
黄升
宋
夜投官舍鼓逢逢,雨急风
喧梦
作江。
«和方丞»
陈宓
宋
虫
喧梦
回枕,灯伴读残书。
«雨夕排闷»
陆游
南宋
先生昼眠纸帐温,无那此辈
喧梦
魂。
«戏题常州草虫枕屏»
杨万里
南宋
杜若洲有鸿雁栖,震凌
喧梦
时惊疑。
«八景歌»
赵汝鐩
宋
夜声
喧梦
枕,秋露滴琴床。
«寄题聪上人房庭竹»
释智圆
宋
1