宋代 石延年 Dan Yannian  宋代  
一首一页

石延年 Dan Yannian
  繁萼香琼乱,残英绛雪遗。

石延年 Dan Yannian
  海云含雨重,江树带蝉疏。

石延年 Dan Yannian
  台高地迥出天半,瞭见皇都十里春。

石延年 Dan Yannian
  震出坤柔变,干成太极虚。

石延年 Dan Yannian
  月如无恨月长圆。

石延年 Dan Yannian
  月落松陵晓,风生笠泽秋。

石延年 Dan Yannian
  弋下失溟鸿,网细遗巨鲲。

石延年 Dan Yannian
  叶嫩藏修节,苞遗出绀肤。

石延年 Dan Yannian
  檐重冰箸晴先滴,草屈金钩绿未回。

石延年 Dan Yannian
  行人晚更急,归鸟夕无行。

石延年 Dan Yannian
  小萼裁成绛腊匀。

石延年 Dan Yannian
  天醉笙歌外,风香罗绮馀。

石延年 Dan Yannian
  天寒河影淡,山冻瀑声微。

石延年 Dan Yannian
  更被阴晴长睡魔。

石延年 Dan Yannian
  苔矶清镜里。

石延年 Dan Yannian
  几为物象添诗僻。

石延年 Dan Yannian
  水尽天不尽,人在天尽头。

石延年 Dan Yannian
  水活冰无日,枝柔树有春。

石延年 Dan Yannian
  蛇露根穿岭,龙眠影在潭。

石延年 Dan Yannian
  平芜远更绿,斜日寒无辉。

石延年 Dan Yannian
  旁迷绿虫挂,近识翠禽呼。

石延年 Dan Yannian
  孟郊天地窄,杨朱歧路多。

石延年 Dan Yannian
  林泉是四邻。

石延年 Dan Yannian
  孔雀罗衫窄窄裁,珠襦微露凤头鞋。