唐代 薛媛 Xue Yuan  唐代  
xiě zhēn
duō shǒu yī yè
shī ancient style poetry
xiě zhēn

薛媛


   xià dān qīng xiān niān bǎo jìng hán
   jīng yán suǒ jiàn jué bìn diāo cán

   lèi yǎn miáo jiāng chóu cháng xiě chū nán
   kǒng jūn hún wàng quèshí zhǎn huà kàn

【shǎng xī】   xuē yuán shì wǎn táng háo liángjīn 'ān huī fèng yángrén nán chǔ cái chǔ cái jiā yuǎn yóuyǐngjīn nán chāng zhǎngguān 'ài chǔ cái fēng cǎi zhīchǔ cái yǔn hūnmìng huí háo liáng qín shū děng shàn shū huàmiào zhǔwén”( jiànyún yǒu juàn shàngde xuē yuánjué chá zhàng xiàngduì jìng huà xiào xiàngbìng xiě liǎo shàng miàn zhè shǒu shī chǔ cái nèi xīn jiù kuìzhōng tuán
  
     zhè shī biǎo liǎo shī rén duì yuǎn jiǔ bié zhàng de zhēn zhì gǎn qíngyǐn yuē tòu liǎo yōu zhàng bié luóde zhōng huà xīn huó dòng zhì wēiyòu xíng xiàngshí 'ér nán nán shí 'ér shī qíng huà yuè rán zhǐ shàng
  
     shī kāi tóujiù tōng guò shǒu de dòng zuò lái zhǎn shì xīn huó dòng dān qīnghuà zhèng xiǎng xià zuò huàrán 'ér yóu liǎozěn me huà hái shìxiān niān bǎo jìng”, zhào zhào róng yán shì niān bǎo jìng”, què gěi dài lái hán。“ bǎo jìngwèishénmehán”? shì bīng liáng de jìng gěi rén zhǒnghánde gǎn jué hái shì shī rén de xīn jìng hán liáng hán zhuàng qíngyòu rén
  
     hàn lián jìn xiě shī rén duì jìng lián xīn zhōng gǎn róng qiáo cuìér jīn duān xiáng jué bìnfà kāi shǐ yòu diǎn shū liǎo。“ jīngshì yīn wéiyán suǒ ér yǐn de xīn huó dòng。“ jīngbiǎo míng píng yòu suǒ gǎn chùér jīn zhào jìnggèng jīng jué qīng chūn shì。“ yán suǒ ”, míng xiǎn jiàn;“ bìn diāo cán wēi nán cháyòngjiàn jué shí fēn què dāng xiě chū lái zhè xīn zhuàng tài
  
    “ lèi yǎn miáo jiāng chóu cháng xiě chū nán。”“ lèi yǎndài zhǐ shī rén de xiào xiàng,“ chóu chángzhǐ xīn líng de tòng nán”, wéi yìng chènzhè yòng xiān yáng de shǒu zài máo dùn duì zhōng huà huái niàn zhàng de shēn qíng。《 dān tíng shí chū niàn huà xiào xiàng shí shuō guò liǎng huà:“ sān fēn chūn miáo jiāng duàn shāng xīn xiě chū nán。” dāng shì tuō tāi
  
     wěi lián diǎn chū xiě zhēn wài de mùdìshī rén kěn qiē dīng zhǔ zhàng xiǎng gài wán quán wàng guāng liǎo sòng shàng zhè zhāng huàràng shí shí kàn kàn 。“ kǒng”, cāi xiǎngshì shī rén gūliáng zhàng shí de xīn zhuàng tài。“ hún”, quán kǒnghún”, zhǔn què miáo huì chū wēi miào de gǎn qíng huó dòngběn lái rén huí jiā qín shū děng shíshī rén chá jué zhàng yòubié luó”、 zāo kāng zhī qíng quánwàng quède xiàngdàn zài shī zhōng què miǎn liǎo zuò zhèng miàn de kěn dìngér yòng liǎo gūliángcāi de kǒu wěnzhè jiù zhì shāng hài zhàng de zūn xīnér qiě gěi liú xià huí xīn zhuǎn de kǒng shī rén yòu liàng zhàng de gǎn qíngwěi wǎn zhé chū lái wèi yòng xīn liáng zhí chén xiōng zhèng miàn guī quàn zhàng :“ shí zhǎn huà kàn”, yáo yìng shǒu duǎn qíng cháng
  
     shī duì rén de shén tài dòng zuò miáo xiě xīn huó dòng de huà shì hěn chū de cóng miàn tòu chū fēng jiàn shí dài de xìng tòng
  
    ( dèng guāng

【zīliàoláiyuán】 juàn 799_31


fàbiǎopínglún