唐代 无名氏(唐) Wumingshi  唐代  
一首一頁

無名氏(唐) Wumingshi
  千裏故鄉,
  十年華屋,
  亂魂飛過屏山簇。
  眼重眉褪不勝春,
  菱花知我銷香玉。
  
  雙雙燕子歸來,
  應解笑人幽獨。
  斷歌零舞,
  遺恨清江麯。
  萬樹緑迷,
  一庭紅撲簌。

無名氏(唐) Wumingshi
  夕露霑芳草,斜陽帶遠村
  幾聲殘角起譙門
  撩亂棲鴉、飛舞鬧黃昏
  
  天共高城遠,香餘綉被溫
  客程常是可銷魂
  怎嚮人心頭、橫着個人人

無名氏(唐) Wumingshi
  近寒食雨草萋萋,著麥苗風柳映堤。
  等是有傢歸未得,杜鵑休嚮耳邊啼。


  As the holiday approaches, and grasses are bright after rain,
  And the causeway gleams with willows, and wheatfields wave in the wind,
  We are thinking of our kinsfolk, far away from us.
  O cuckoo, why do you follow us, why do you call us home?
後庭宴
南歌子
雜詩