dào zhīfǎnhuízhùyè
子瞻诗句妙一世乃云效庭坚体盖退之戏效孟郊樊宗师之比以文滑稽耳恐後生不解故次韵道之
xiānghè gē cí · shǔ dào nán: wēi hū gāo zāi！ shǔdào zhīnán， nán yú shàng qīng tiān。
shǔ dào nán: shǔdào zhīnán nán yú shàng qīng tiān。
zèng xiàng sī: shī rén zì wéi zhī 'ér zìdào zhī， yě yòu zì zuò biǎo shuài、 quàn dǎo shì rén zhī yì。
lǎn gǔ shí sì shǒu: xīng wángdào zhīyùn， fǒu tài lǐ suǒ quán。
qī yán: diāo chóng zhuàn kèdào zhīhuá。
mèng zhōng cí: wúdào zhīzōng zhèng kě yǐ，
wáng chéng jiǎn jué dé mù míng: chēdào zhīběi， guī shān zhī yáng。
wàng jiāng nán（ dà shí）: mí shī zài wān wān qū qū de hédào zhīnèi；
yù lóu chūn · hóng méi: xuédào zhīrén， cí rén zì zhǐ。
dié liàn huā: zhé jiān chángdào zhībái shí zhèn
cháo zhōng cuò: kěn lín dōngdào zhīchū yán。
临江仙（笙妓梦云，对居士忽有翦发齐眉修道之语）
bǔ suàn zǐ: yóu rú “ shǔdào zhīnán nán yú shàng qīng tiān ” jù yì。
gǎn huáng 'ēn: fān yuè chuān xíng yú guān shān gǔdào zhījiān， huí tóu chàng wàng jīng dū gāo chéng yǐ bù kě jiàn， rú xiān de měi rén yǐ gé zài mò mò yún
kuò lèi jiāng yuè: jiādào zhīrén， xiāng yǔ pián jiān lěi jì， zhān wàng zī jiē， ér suǒ wèi yōng fū yú fù， bēn zǒu hài hàn， xiū kuì fǔ fú， yǐ
kuò jiāng shén zǐ: shǔdào zhīnán nán yú shàng qīng tiān！ cán cóng jí yú fú， kāi guó hé máng rán。
kuò mō yú 'ér: yándào zhīméng dǐng。
dōng fēng dì yī zhī · chūn xuě: zhè shǒu yǒng xuě cí lì yì shàng suī wú tè bié lìng rén chēngdào zhīchù， què gěi rén yǐ měi gǎn， ér chéng wéi méi xī yǒng wù cí zhōng
kǒng zǐ qì yán huí: ér zhōngdào zhīqì xī。
xiá guān qī cí: gù tiāndào zhīfǎn fù xī， qì mò huì 'ér gū méng。
xián jū zá yǒng sān shí 'èr shǒu · kǒu: dào zhīwéi shì shā。
谒王乐道之子闻方饭绝客一绝
mèng zǐ · dāng wù wéi jí: dào zhīsuǒ guì tōng quán tǐ， hé xiá qū qū xuán jiào liàng。
jì tí wēi zhōu lǐ jūn bó wén gé: dú dédào zhīyuán。
xíng chūn cí sān shǒu: wú xīdào zhīzhù rén xī， yòu lǎo chán zhī wù duì。
cì 'ér yuè yǐ shī sì shǒu dào gè yì yīn liǎng yòng qí yùn: gāo liángdào zhīzéi， zī cái rén suǒ nú。
sòng chén lì fēng lù jiào zhī yàn: dào zhīxíng yě cí qí zāo。
shòu huáng zǐ: fēidào zhīwài， tā yòu cháng shēng。
hēng quán cí: dào zhītǐ xī yì zhī xiàng。
míng yīn jìn jiè shī: shúdào zhītóng，
太学冬至日同斋朋友先以兄弟叙拜讫遍诣诸斋行礼出遂置酒湖上衣冠谈笑之乐至今栩栩在念间出因至日去近二十九和为正仲道之