shìjiàn: qīng >qīng tíng >tíng gǎi >gǎi shè >shèběi >běiyáng >yángtōng >tōngshāng >shāngdà >dàchén >chén
| shìjiànjìngguò:
běi yáng tōng shāng dà chén jiǎn chēng “ běi yáng dà chén ”。 xián fēng shí nián dǐ( 1861), qīng zhèng fǔ shè lì zǒng lǐ gè guó shì wù yá mén, xià shè sān kǒu tōng shāng dà chén 。 suí zhe tōng shāng shì wù de bù duàn kuò dà, tóng zhì jiǔ nián( 1870) shí yuè 'èr shí rì, qīng zhèng fǔ jué dìng cái chè sān kǒu tōng shāng dà chén , gǎi gāo běi yáng tōng shāng dà chén , jiā“ qīnchāi” míng yì, lì yóu zhí lì zǒng dū jiān rèn, guǎn lǐ zhí lì( jīn hé běi)、 shān dōng、 fèng tiān( jīn liáo níng) sān shěng tōng shāng jiāo shè shì wù, jiān dū hǎi fáng hé bàn lǐ qí tā“ yáng wù”。 měi nián hǎi kǒu jiě dòng, yí zhù tiān jīn, dōng lìng fēng hǎi, zài huí bǎo dìng。
| |
|
|
|
|