běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 松声自
已证前贤不到心。风入寒
松声自
古,水归沧海意皆深。
«欧阳示新诗因贻四韵»
刘威
唐
月高花影频开画,凤动
松声自
鼓簧。
«游黄山次韵»
程元岳
宋
琼台礼罢笙箫歇,万壑
松声自
羽宫。
«云岩»
程元岳
宋
欲问兴亡事,
松声自
半空。
«越王台»
吴浚
宋
我来欲问林间道,万叠
松声自
唱酬。
«东林道上閒步三首»
杨时
北宋
1