běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 把金鞭
青衣年少臂鹰随。轻将玉杖敲花片,旋
把金鞭
约柳枝。
«公子行»
张祜
唐
往来三市无人识,倒
把金鞭
上酒楼。
«侠少年»
薛逢
晚唐
使君马上应含笑,横
把金鞭
为咏诗。
«自水口入茶山»
李郢
唐
骄马锦连钱,乘骑是谪仙。和裙穿玉镫,隔袖
把金鞭
。
«马上见»
韩偓
晚唐
洛阳才子多情思,横
把金鞭
约马头。
«柳»
翁承赞
唐
夕阳里。醉
把金鞭
欲坠。归去想娇娆,暗魂销。
«西溪子»
李珣
蜀
饮处交飞玉斝,游时倒
把金鞭
,
«春光好»
欧阳炯
唐
醉
把金鞭
度绿杨,军民夹道笛声长。
«送赵君十绝»
汪莘
宋
1