sōusuǒ: 人所嗤

rú mèng lìng: lì lái wéi shìrén suǒchēng dào。 zuì huā yīn · chóngjiǔ: wéirén suǒchuán sòng。 yǒng huái gǔ jì zhī wǔ: shìrén suǒzūn chóng de zhòng chén yí xiàng， sù mù qīng gāo。 jìng yè sī: shīrén suǒméi yòu shuō de bǐ tā yǐ jīng shuō chū lái de yào duō dé duō。 gǔ fēng: yì qìrén suǒyǎng， yě yóu fāng jí shí。 lù chái: zé jiào shǎo wéirén suǒzhù yì。 bǔ suàn zǐ · yǒng méi: xiào zōng shí yòu wéi lóng dà yuān、 céng dí yī qún xiǎorén suǒpái jǐ； yú jiā 'ào · jì mèng: bù shì méi yòu zhēn shí shēng huó gǎn qíng 'ér gù zuò háo yǔ derén suǒnéng xiěde chū de。 fēng rù sōng: xuān wèn： “ hérén suǒzuò？ ” nǎi tài xué shēng yú guó bǎo zuì bǐ yě。 dòng xiān gē: zhè shì zuò zhě jù qiánrén suǒzuò cí zhī cán jù xù zuò zhī cí， shàng què xiě rén wù yǔ huán jìng。 bài xīng yuè màn: 秋娘”。 ⑤瑶台：仙人所居处。 这首词所咏情事，略同《瑞龙吟》，但并非重游旧地，而是神驰 fāng cǎo dù: 。“蓬莱”传说海上仙人所居之处，这里代指行人所去之遥远地方。千里之遥，自然音信难通，这样 gé pǔ lián jìn pāi: gèrén suǒxiě zì bù xiāng tóng， bù néng jìn hé。 mí shén yǐn: ④ qín lóu： jiārén suǒjū。 qū yù guǎn: gāo qiū shàng bái yún piāo fēi wéi yīrén suǒjiàn jǐng， cǐ jǐng 'àn yǐn yóu zǐ piāo bó de cōng cōng xíng sè。 wàng jiāng dōng: ② jiāng dōng lù： zhǐ 'àirén suǒzài de dì fāng。 lí sāo: shīrén suǒfú yīng de“ sān wáng” zhī zhèng，“ yáo shùn” zhī zhì， shí jì shì rú jiā xū gòu de chǎn wù； zài yù yǒng chán · bìng xù: 露水，洁身自好深怕为人所知。我的处境困忧，遭难被囚，即使不哀伤，也时时自怨，象树叶未曾凋 dài bēi bái tóu wēng: yóu shì dà wéi shírén suǒchēng”（《 dà táng xīn yǔ》）。 dù hàn jiāng: sì hū mǎ shàng jiù huì bèi lù shàng suǒ yù dào de mǒu gè shúrén suǒzhèng shí， biàn chéng huó shēng shēng de cán kù xiàn shí； jī rǎng gē: zhè shì zhàn guó luàn shì yǎng mù yáo yǔ shèng shì derén suǒzuò。 gǔ jiàn piān: shīrén suǒzhù zhòng de shì bǐ yù tiē qiē， yì sī xiǎn huò， zhù tí míng què。 hòu gōng cí: （一） 　　诗是代宫人所作的怨词。首句写夜来不寐，梦想君王临幸；二句写忽闻前殿歌声，君王 féi qīng: zhè bǐ zhí jiē fā yì lùn gèng néng shǐ rén jiē shòu shīrén suǒyào chǎn míng de sī xiǎng， yīn 'ér gèng yòu shuō fú lì。 tiān wèn: 秋、战国以来的许多学人所探究的问题，在诸子百家的文章里，几乎都已讨论到。屈子的《天问》则 jiǔ zhāng · huái shā: dàrén suǒshèng。 yuǎn yóu: xià wéi súrén suǒkùn jí， zhāng huáng shān zé， wú suǒ gào sù。 zài yóu xuán dū guān: nán dào shì nà xiērén suǒnéng yù liào dào de má？ duì yú 'ě shā nà cì zhèng zhì gé xīn de zhèng dí， shī rén zài zhè lǐ tóu yǐ qīng yáng liǔ zhī cí（ qí yī）: 萋萋”两句尤为后世文人所赏爱，乐府杂曲歌辞有《王孙游》曲，南齐谢朓与王融、唐崔国辅均有歌 qiū xīng bā shǒu: 子的自去自来，表现诗人所在的江村长夏环境的幽静，显示了诗人漂泊后，初获暂时安定生活时自在 dān qīng yǐn zèng cáo bà jiāng jūn: gèng wéi lì dài shīrén suǒzàn shǎng。 jiān jiā: 一方”两句，交代了诗人所追慕的对象及伊人所在的地点，表现了诗人思见心切，望穿秋水，一个劲 gèngduōjiéguǒ...