běiměifēng
bǎikē
bǎikē
zìdiǎn
chéngyù
zhǎozì
wénzìshù
wénzìtòng
zhīshíshù
hànyīng
yīnghàn
hùyì
shíguāngsuìdào
cháozhèng
guódù
jīnrìshìhénián
dúshū
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
sōusuǒ
yònghù
mìmǎ
dēnglù
zhùcè
English
简体
繁體
pīnyīn
wǒde
túpiàn
wǒdedetú
wénjí
sìcéngxiàngshí
shīgē
xiǎoshuō
lìshǐ
bǎikē
sànwén
lǚyóu
jùzuò
běiměifēng
yìjiànfǎnkuì
guānyúwǒmen
yèmiànbāngzhù
bāngzhù
sōusuǒ: 潭冷
中岩多少隐,提榼抱琴游。
潭冷
薜萝晚,山香松桂秋。
«贻终南山隐者»
许浑
晚唐
忽然瞥地,碧
潭冷
浸寒玉。
«念奴娇»
沈瀛
南宋
叹江
潭冷
落,依依旧恨,人空老、柳如许。
«水龙吟(次张斗南韵)»
周密
云窗井盥石
潭冷
,雪屋对吟山叶红。
«喜智者华藏二禅老到宝惠»
范端臣
宋
一
潭冷
浸崖根黑,数峰高入云衢碧。
«十二日同福昌令王赞善游龙潭»
邵雍
北宋
砌凉鸣蟋蟀,
潭冷
照蟾蜍。
«寄若讷上人»
释智圆
宋
爱煞夜廓风色静,澄
潭冷
浸碧玻璃。
«星溪书院作»
吴球
宋
回
潭冷
更清,岭树疏逾整。
«斤竹岭»
张嵲
宋
1