胡言乱语

pīnyīn: hú yán luàn yǔ yòngfǎ: lián hé shì； zuò zhù yǔ、 wèi yǔ、 bīn yǔ； hán biǎn yì， xíng róng shuō huà méi gēn jù jièshì: zhǐ méi yòu gēn jù， bù fú shí jì de xiā shuō， huò shuō hú huà。 zīliàoláiyuán: yuán · zhèng guāng zǔ《 chú méi xiāng》 dì 'èr zhé： “ nǐ shěng kě lǐ hú yán luàn yǔ 。 ” lìzì: nǐ zé guǎn li biàn ～， jiāng wǒ sī huā bái。（ yuán · wú míng shì《 yú qiáo jì》 dì 'èr zhé） yèhòuyù: chī rén shuō mèng huà jìnyícízǔ:  lí tí wàn lǐ, dá fēi suǒ wèn, wén bù duì tí, fēng mǎ niú bù xiāng jí, lǘ chún bù duì mǎ zuǐ, xìn kǒu kāi hé, qián yán bù dā hòu yǔ, lǘ chún mǎ zuǐ, niú tóu bù duì mǎ zuǐ, yán bù jí yì, xìn kǒu kāi hé, guǐ huà lián piān, dié dié bù xiū, xìn kǒu hú shuō, láo láo dāo dāo, láo dāo, fā láo sāo, bàn zuǐ, tán lùn mǒu shì wù, bào yuàn, sù kǔ, tóu sù, qì fèn dì fā láo sāo, láo sāo, yuàn yán, āi dào, tòng xī, bēi tòng, xián liáo, màn bǐ, màn tán, sù dù kuài de tán huà, kuài sù dì shuō, shén liáo, duì mǒu rén, chàn huǐ, liáo tiān, xián tán, bèi mǒu rén, zuǒ yòu mǒu rén, xù xù dāo dāo de tán huà, dū dū nāng nāng dì shuō, gāo shēng bù tíng dì shuō, jiǎng gù shì nòng xū zuò jiǎ, yù gài mí zhāng, tōu tiān huàn rì, fěn shì tài píng, gù nòng xuán xū, mò cè gāo shēn, mán shàng qī xià, zhāo yáo zhuàng piàn, qī shàng mán xià, xiā shuō, hú shuō bā dào, xiā chě, kōng tán, shuō dé duō 'ér wú shí yì yì, fèi huà, xiā huà, jiǎ dà kōng, wàng xiǎng, shén mì huà, huāng táng niàn tóu, hú tú xiǎng fǎ, hú shuō, hú chě, wú liáo de xiǎng fǎ děng, hú yán, huāng táng de huà, wǎng yóu zhī tōu tiān huàn rì shuō hú huà, shuō fēng huà zhuō liè de wén zì fǎnyícízǔ:  tàn zhū, tàn lí, tàn lí dé zhū, tàn lí zhū, yán guī zhèng chuán, xián huà xiū shuō, xián huà shǎo shuō