人之常情

pīnyīn: rén zhī cháng qíng yòngfǎ: piān zhèng shì； zuò zhù yǔ、 wèi yǔ、 bīn yǔ； yòng yú rén huò shì wù jièshì: yī bān rén tōng cháng yòu de gǎn qíng。 zīliàoláiyuán: nán cháo · liáng · jiāng yān《 zá tǐ shī sān shí shǒu》 xù： “ wén guì yuǎn jiàn jìn， rén zhī cháng qíng ； zhòng 'ěr qīng mù， sú zhī héng bì。 ” lìzì: mù fù guì zhě， ～ yě。（ míng · zhào bì《 zhào shì bó zhòng yǒu yì chuán》） mèiyù: xǐ nù 'āi lè jìnyící:  yī shì tóng rén, bù kān zhī lùn, tiān jīng dì yì, bēi huān lí hé, suān tián kǔ là, lǐ suǒ dāng rán, lí hé bēi huān, rén qíng shì gù, rén qíng lěng nuǎn, rù qíng rù lǐ, tiān gōng dì dào, shì tài yán liáng, rén qíng zhī cháng fǎnyícízǔ:  wéi rén chǔshì, cān tòu jī guān, sì dà jiē kōng, tiān lǐ bù róng, tiān lǐ zhāo zhāng, tiān lǐ nán róng, tiān zhū dì miè, qǐ yòu cǐ lǐ, dài rén jiē wù, xīn wú zá niàn, kàn pò hóng chén, lì shēn chǔshì, chāo rán wù wài, chāo rán xiàng wài