嘴甜心苦

pīnyīn: zuǐ tián xīn kǔ yòngfǎ: lián hé shì； zuò wèi yǔ、 dìng yǔ； hán biǎn yì jièshì: shuō huà hé shàn， jū xīn bù liáng。 zīliàoláiyuán: qīng · cáo xuě qín《 hóng lóu mèng》 dì liù shí wǔ huí ‘ zuǐ tián xīn kǔ ， liǎng miàn sān dāo ’，‘ shàng tóu xiào zhe， jiǎo dǐ xià shǐ bàn zǐ’，‘ míng shì yī pén huǒ， àn shì yī bǎ dāo’， tādōu quán zhàn liǎo。 ” lìzì: “ ～， liǎng miàn sān dāo”，“ shàng tóu xiào zhe， jiǎo dǐ xià shǐ bàn zǐ”，“ míng shì yī pén huǒ， àn shì yī bǎ dāo”， tādōu quán zhàn liǎo。（ qīng · cáo xuě qín《 hóng lóu mèng》 dì liù shí wǔ huí） jìnyící:  guǐ jì duō duān, guǐ biàn duō duān, guǐ jì duō duān, guǐ yù jìliǎng, yīn móu guǐ jì, kǒu mì fù jiàn, xīn zhōng yòu guǐ, cún xīn bù liáng fǎnyícízǔ:  guāng míng zhèng dà, guāng míng lěi luò, bàn shì gōng dào, xíng bù cóng jìng, xíng bù yóu jìng