丧家之狗

pīnyīn: sàng jiā zhī gǒu jièshì: shī qù kào shān， wú jiā kě guī zhě huò sàng shī liǎo zhù zǐ、 huáng zhāng jīng kǒng， wú chù tóubèn zhě zīliàoláiyuán: 《 shǐ jì · kǒng zǐ shì jiā》 dōng mén yòu rén， qí sǎnɡ sì yáo， qí xiàng lèi gāo táo， qí jiān lèi zǐ chǎn， rán zì yào yǐ xià bù jí yǔ sān cùn， lěi lěi ruò sāngjiā zhī gǒu 。 ” yuán · zhèng tíng yù《 hòu tíng huā》 dì 'èr zhé tā liǎng gè máng máng rú sāngjiā zhī gǒu ， jí jí sì lòu wǎng zhī yú。” lìzì: zài jǐng fāng de sì miàn wéi bǔ xià， lòu wǎng de jǐ gè fěi tú jiù xiàng ～ yī bān jiā zhe wěi bā luò huāng 'ér táo。