人情之常

pīnyīn: rén qíng zhī cháng jièshì: tōng cháng qíng kuàng xià rén men gòng yòu de qíng lǐ huò tài dù。 zīliàoláiyuán: sòng · sī mǎ guāng《 yìng zhào lùn tǐ yào》： “ fán yòng yī rén， bì huò yǐ wéi xián， huò yǐ wéi bù xiào， cǐ gù rén qíng zhī cháng ， zì gǔ 'ér rán， bù zú guài yě。 ” jìnyící:  yī shì tóng rén, bù kān zhī lùn, tiān jīng dì yì, bēi huān lí hé, suān tián kǔ là, lǐ suǒ dāng rán, lí hé bēi huān, rén qíng shì gù, rén qíng lěng nuǎn, rù qíng rù lǐ, tiān gōng dì dào, rén zhī cháng qíng, shì tài yán liáng fǎnyícízǔ:  wéi rén chǔshì, cān tòu jī guān, sì dà jiē kōng, tiān lǐ bù róng, tiān lǐ zhāo zhāng, tiān lǐ nán róng, tiān zhū dì miè, qǐ yòu cǐ lǐ, dài rén jiē wù, xīn wú zá niàn, kàn pò hóng chén, lì shēn chǔshì, chāo rán wù wài, chāo rán xiàng wài