口干舌焦

pīnyīn: kǒu gàn shé jiāo jièshì: jiàn “ kǒu zào chún gān ”。 zīliàoláiyuán: qīng · liú zhāng《 zhǎn guǐ chuán》 dì sì huí liǎng gè rén xiǎng lái xiǎng qù， zǒng méi gè hǎo fǎ yú。 kàn kàn xiǎng dào bàn yè， è de wò chuò kǒu gān shé jiāo ， zhǐ de wèn zǎi xì guǐ dào ‘ lǎo dì， wǒ men jī liǎo。 wǒ yòu dài lái de yī bāo gǒu fèn， qǐng nǐ rú hé？ ’”