宋代 苏坚 Su Jian  宋代  
One poem at a time

Su Jian
  层波渺渺山苍苍,轻霜殒木莲叶黄。
  呼儿极浦下笭箵,社翁欲熟浮蛆香。
  轻蓑淅沥鸣秋雨,日暮乘流自相语。
  一笛清风万事休,白鸟翩翩落烟渚。

Su Jian
  I dream boat floating Zhenze.
Translated by Google

Su Jian
  Jade Flying over an empty pond, deep bath duck mushroom Po.
  Ping Zhao white full back late autumn with a shore aloe cream.
  Yi-Lin Yue boat hit shore, the rustling white hair blowing temples.
  Ignore all drunk awake long accounted for the moon Alley Yanbo.
Translated by Google

Su Jian
  丈室十一尺,闽山数百层。
  春风近梅柳,腊水漫沟塍。

Su Jian
  已爱观音远俗尘,鹫峰林壑更清新。
  不辞遍历安禅地,要使溪山识主人。

Su Jian
  隐约开晹谷,坐看云气升。
  地神归献秀,一色露山棱。

Su Jian
  登临萧寺几回头,石怪林深山自秋。
  地布黄金长照日,泉溜碧玉暗通沟。
  浚穿地脉疑无底,静啮崖根更不流。
  多谢老僧勤供佛,井华晓汲注瓷瓯。
后清江曲
清江曲
题金相寺三首
题金相寺三首
题金相寺三首
重过石井