duō shǒu yī yè |
【shǎng xī】 zài jīn dài zhōng qī, wén tán lǐng xiù dǎng huái yīng yǐ shī wén shū fǎ dé xiǎng shèng míng, cí zuò yì rù miào jìng。 běn cí shì tā de yī piān míng zuò。 cí de xiě zuò shí dì méi yòu míng què jìzǎi。 gēn jù cí zhōng “ lì lǐ ” hé xīn shù, kě néng xiě zuò yú jīn shì zōng dà dìng wǔ nián( gōng yuán 1175) qián hòu rèn rǔ yīn( jīn 'ān huī fù yáng) xiàn lìng shí。 xiàn lìng yī zhí guān xiǎo zhèng fán, zuò zhě qīng gāo zì xǔ, nán miǎn yàn yuàn, běn cí shū fā liǎo cí rén juàn yóu wú wèi yù cí guān guī yǐn de chóu chàng xīn qíng。
shàng què“ ào shuāng zhī niǎo tuán zhū lěi。 lěng xiāng fēi, yān yǔ wǎn qiū yì。” mó huà chū yī fú dàn yǎ de qiū jú yān