duō shǒu yī yè |
【shǎng xī】 cí zuò dāng xiě yú xuān hé sān nián( 1121) qiū tiān, shí zhào míng chéng wéi lāi zhōu shǒu, lǐ qīng zhào cóng qīng zhōu fù lāi zhōu tú zhōng sù chāng lè xiàn yì guǎn shí jì gěi qí jiā xiāng zǐ mèi de。 tā tōng guò cí rén zì qīng zhōu fù lāi zhōu tú zhōng de gǎn shòu, biǎo dá tā xī wàng jiě mèi jì shū dōng lāi、 hù xiāng lián xì de shēn hòu gǎn qíng。
“ lèi shī luó yī zhī fěn mǎn ”, cí zuò kāi shǒu cí rén jí zhí chén sòng bié de nán fēn nán shè chǎng miàn。 cí rén zhuā zhù zǐ mèi sòng bié de liǎng gè diǎn xíng xì jié lái zuò wén zhāng:“ lèi” hé“ zhī fěn”, dāng rán, zhè qí zhōng yě bāo kuò liǎo zì jǐ wú xiàn de shāng gǎn。 cì xiě“ sì dié yáng guān, chàng dào qiān qiān biàn。” rè lèi zòng héng, yóu wú fǎ biǎo dá zǐ mèi lí bié shí de qiān bān bié hèn, wàn zhǒng lí qíng, sì wéi yòu fā zhī yú shēng, fāng néng dào jìn xī bié zhī tòng, nán fēn nán shè zhī qíng。“ sì dié yáng guān”, sū shì《 lùn sān dié gē fǎ》 zhōng de shuō