宋代 王禹偁 Wang Yucheng  宋代   (954~1001)
點絳唇(感興) Point jiangshouju lip Invigoration
八絶詩白竜泉
八絶詩垂藤蓋
八絶詩歸雲洞 The eight poems Return Yun-dong
八絶詩明月溪
八絶詩清風亭 The eight poems clear Wind Pavilion
八絶詩庶子泉
八絶詩望日臺 The eight poems The 15th day of a lunar month _set_
八絶詩陽冰篆 Shi Yang The eight ice seal
暴富送孫何入史館 institute
北樓感事 North tower Sense of things
弊帷詩 Disadvantages curtain Poetry
別北窗竹
別丹水
別商山 allo- Commerce Mountain
別四皓廟 allo- Sihao Temple
別堂後海棠
別仙娥峰
病假 sick leave
病起思歸
病起思歸
病起至幽𠔌二首
病起至幽𠔌二首
病中書事上集賢錢侍郎 Disease book thing Money on the Jixian assistant minister
多首一頁
古詩 ancient style poetry
拍板謠

王禹偁


  麻姑親采扶桑木,鏤脆排焦其數六。
  雙成捧立王母前,曾按瑤池白雲麯。
  幾時流落來人間,梨園部中齊管弦。
  管弦纔動我能應,知音審樂功何全。
  吳宮女兒手如筍,執嚮玳筵為樂準。
  數聲慢,仙人履齒下云棧,
  老狐臘月渡黃河,緩歩輕輕踏冰片。
  數聲急,空江雹打漁翁笠,
  鮫人泣對水精盤,滿把珠璣連瀉入。
  劃然一聲送麯徹,由基射透七重札。
  金罍冷落闃無聞,隴頭凍把泉聲絶。
  律呂與我數自齊,絲竹望我為宗師。
  總驅節奏在術內,歌舞之人無我欺。
  所以唐相牛僧孺,為文命之為樂句。

發表評論