míng dài  明清(1610nián～1677nián)

zì：	yòng wēi
jíguàn：	cí xī
yuèdòupān píng gézài百家争鸣dezuòpǐn!!!

　　pān píng gé  (1610 ～ 1677) zì yòng wēi， míng qīng jì cí xī rén。 shēng píng zhǐ zuò guò xùn méng shī。 shùn zhì zhōng yù jū shān yīn shízǎi， jì yǔ lóu dōng děng jiǎng xué kūn shān。 wéi xué chū zōng chéng zhū， jì cóng lù wáng zhī xué， zài zhuǎn lǎo zhuāng dào xué、 shì jiào chán xué。 hòu wù qí jiē bù hé “ kǒng mèng zhī dào ”， suì yǐ“ qiú rén” wéi xué wèn zhù zhǐ， pī pàn chéng zhū lù wáng róu zá fó lǎo， dōushì kǒng miào liǎng wǔ zhōng yī qún sēng dào。 rèn wéi chéng zhū hòu xué dǐ lù wáng， shì yǐ lǎo gōng fó， lù wáng hòu xué dǐ chéng zhū， shì yǐ fó gōng lǎo， qiáng diào zài rì yòng shí jì shàng qù qiú zhēn lǐ， tí chū“ hún rán yī tǐ”、“ jiàn zài zhēn xīn”， duì kàng lǐ xué jiā“ tiān lǐ”， yào qiú“ zì tiān zǐ yǐ zhì shù rén” dōushì“ hún rán yī tǐ” de píng děng。 qí xué shù sī xiǎng hái liú chuán dào zhè jiāng jīn huá、 jiāng sū sū zhōu、 cháng zhōu děng dì。 zhù yòu《 qiú rén lù》、《 sì shū fā míng》、《 zhù dào lù》、《 qì shèng lù》、《 biàn 'èr shì zhī xué》 děng。