|
《 xīn táng shū》 jìzǎi pǐ gū shì běi wèi xiān zǔ tuò bá jié fén de zhǎngzǐ, dàn jié fén yǐ lìng yī zǐ tuò bá lì wēi wéi jì chéng rén。 pǐ gū hòu lái shuài lǐng zì jǐ de bù luò zì sài běi qiān yú hé xī, qí dì dōng zhì mài tián( jīn gān sù jìng yuǎn xiàn)、 qiān tún( jīn
“ tū fā ” yǔ“ tuò bá” běn lái shì tóng xìng,《 jìn shū》 chēng“ shòu tián zhī zài yùn, mǔ hú yè shì yīn qǐn 'ér chǎn yú bèi zhōng, xiān bēi wèi bèi wéi ‘ tū fā ’, yīn 'ér shì yān。” lìng yī shuō fǎ shì“ tū fā” yǔ“ tuò bá” shì tóng yīn yì yì。
hé xī xiān bēitū fā pǐ gū (210nián~231nián) | hòuyījūnzhù >>: tū fā shòu tián |