|
|
| qiàdàng； dé dāng píng jià de dāng 。 |
|
| qiàdàng ; hé shì |
|
| qǐ zhū chún yǔ yán de dāng 。 ——《 xī xiāng jì》 |
|
| zhè gè píng yǔ shí fēn de dāng |
|
| díquè； què shí。 wǔ dài qí jǐ《 jì nán yuè zhū dào yǒu》 shī： “ mán wéi chǔ kè cuō tuó guò， xì shì biān hóng de dāng lái。 ” sòng qín guān《 qiū xīng nǐ bái lè tiān》 shī：“ bù yīn shuāng yè cí lín qù， de dāng shān wēng wèi jué qiū。” |
|
| qiàdàng； wěn tuǒ。 sòng sū xún《 shàng 'ōu yáng nèi hàn dì yī shū》：“ lù zhì zhī wén， qiǎn yán cuò yì， qièjìn de dāng 。” yuán wáng shí fǔ《 xī xiāng jì》 dì yī běn dì yī zhé：“ jiù zhe tā bàn xià dōng xī de dāng liǎo， lái huí wǒ huà zhě。”《 shuǐhǔzhuàn》 dì yī liù huí：“ wén wǎn zhōu bīng mǎ dān ruò， yuán shuài dāng mì chā de dāng rén yì， wǎng jūn gǒng liǎng zhōu shǒu chéng jiàngzuǒ chù。” |
|
- adj.: proper
|