|
|
| tóng ‘ gū fù ’。 |
|
| wéi bèi； duì bù zhù。 jiù tí hàn lǐ líng《 dá sū wǔ shū》： “ gōng dà zuì xiǎo， bù méng míng chá， gū fù líng xīn。 ” táng hán yù《 gǎn chūn》 shī：“ gū fù píng shēng zhì， yǐ yǐ zhī hé nài。” sòng liú guò《 lín jiāng xiān》 cí：“ qīng yǎn yǐ shāng qián yù shǎo， bái tóu gū fù zhī yīn。” míng fāng xiào rú《 yǔ zhèng shū qián shū》：“ dàn kuì xué shù huāng lòu， wú suǒ jiàn míng， gū fù qī dài， yǐ sǔn zhī rén zhī zhé。” |
|
| wèi tú rán cuò guò。 sòng huáng jī《 shuǐ lóng yín》 cí：“ hèn shū mí chuī jìn， yīng táo guò liǎo， biàn zhǐ nèn chéng gū fù 。” yuán wú míng shì《 bào zhuāng hé》 dì yī zhé：“ tā zěn kěn gū fù zǐ zhè yàn yáng sān yuè tiān。”《 hóng lóu mèng》 dì sān bā huí：“ qiū guāng rěn rǎn xiū gū fù ， xiāng duì yuán yí xī cùn yīn。” |
|
- n.: ungratefulp unappreciative
|
|
| gū fù |