| | 使燃烧;点着~火把。 | | 引着火,使燃烧 | | 点火使燃烧;点着。 清 潘荣陛 《帝京岁时纪胜·七月·中元》:“点燃河灯。” 郭沫若 《女神·序诗》:“你去,去在我可爱的青年的兄弟姐妹胸中,把他们的心弦拨动,把他们的智光点燃吧!” 杨沫 《青春之歌》第二部第二十二章:“ 戴愉 点燃一支纸烟。” | | - : light-off
- n.: ignition, inflammation, kindling, set ... to, light up
- v.: emblaze, enkindle, fire, ignite, light, lighted
- adj.: burnable
- vt.: burn, kindle, set
| | - v. enflammer
| | 点火, 使某物 |
|
|