茅屋为秋风所破歌
杜甫（唐）
bā yuè qiū gāo fēng nùháo， juǎnwǒ wū shàng sān zhòng máo。
máo fēi dù jiāng sǎ jiāng jiāo， gāo zhě guà juàn cháng lín shāo， xià zhě piāozhuàn chén táng 'ào。
nán cūn qún tóng qī wǒ lǎo wú lì， rěn néng duì miàn wéi dào zéi， gōng rán bào máo rù zhú qù。
chún jiāo kǒu zào hū bù dé， guī lái yǐ zhàng zì tàn xī。
é qǐng fēng dìng yún mò sè， qiū tiān mò mò xiàng hūn hēi。
bù qīn duō nián lěng sì tiě， jiāo 'ér 'è wò tà lǐ liè。
chuáng chuáng wū lòu wú gān chù， yǔ jiǎo rú má wèi duàn jué。
zì jīng sāngluàn shǎo shuì mián， cháng yè zhān shī hé yóu chè！
ān dé guǎng shà qiān wàn jiān， dà bì tiān xià hán shì jù huān yán， fēng yǔ bù dòng 'ān rú shān！
wū hū！ hé shí yǎn qián tū wù jiàn cǐ wū， wú lú dú pò shòu dòng sǐ yì zú！