颂古四十四首
释法泰(宋)
xuě fēng gǔ jiàn quán shēn, zhào zhōu shí qiáo shuǐ kǔ。
ruò zhī yì shuǐ tóng yuán, yǐn zhě bù fáng yí wù。
bù cóng bí kǒng rù, bái làng gāo sān jí。
cóng cǐ bù dá huà, qǐ miǎn chóu gāo jià。
jīn gāng juàn zǐ lì jí péng, jiě tòu héng xíng sì tiān xià。