清远舟中寄耘老
苏轼（北宋）
xiǎo hán chū dù méi huā lǐng， wàn hè qiān yán bèi rén jìng。
qīng yuǎn liáo wéi fàn zhái xíng， yī mèng fēn míng duò xiāng jǐng。
jué lái mǎn yǎn shì hú shān， yā lǜ bō yáo fèng huáng yǐng。
hǎi líng jū shì wú yún tī， suì wǎn jié lú sháo shuǐ méi。
shān yāo zì xuán cāng yù pèi， yě mǎ bù shòu huáng jīn jī。
mén qián chē gài liè liè zǒu， xiào yǐ qīng liú shù bìn sī。
tīng zhōu xiāng jiàn chūn fēng qǐ， bái píng chuī huā fù sháo shuǐ。
wàn lǐ piāo péng wèi dé guī， mù duàn cāng làng lèi rú xǐ。
běi yàn nán lái yí sù shū， kǔ yán dà jìn méi wǒ lú。
qīng zhāi shí rì bù rán dǐng， qū tū wǎng wǎng cháo guī yú。
jīn nián yù lì jiàn rú shuǐ， qīng tóng yù mǎi náng yǐ xū。
rén shēng bǎi nián rú jì 'ěr， qī shí zhū yán néng yòu jǐ？
yòu zǐ xiū lùn xián yǔ yú， ní shēng wǎng yù dài jīng chú。
tiān nán kàn qǔ dōng pō sǒu， kě shì píng shēng fèi dú shū。