句
刘洞(唐)
qiān lǐ cháng jiāng jiē dù mǎ, shí nián yǎng shì dé hé rén。
fān yì pān láng zhāng zòu nèi, yīn yīn rì mù hǎo zhān jīn。(《 jiāng nán yě lù》:
jīn líng shòu wéi, dòng wéi qī yán shī, bǎng lù bàng yún yún。 “ jiā guó yīn yīn,
rú rì jiāng mù ”, pān yòu jiàn biǎo zhōng yǔ yě)
bǎi hái tóng cǎo mù, wàn xiàng rù xīn líng。( yè zuò,《 yín chuāng zá lù》)