gǎnshòushīgēyúyīnlèzhīměi
游赵园
陈傅良(宋)
zhù rén bì kè jìng hé zhī, yǔ guò tíng ráo luò rì chí。 lài yòu qí dīng céng shí kè, lái qín huā sòng liǎng sān zhī。
|
|
|
|
《 pèi lán》 sòng mò máo mǐn zhòng zuò。
qǔ《 lí sāo》 “ rèn qiū lán yǐ wéi pèi ” shī yì。 gòng shí sì duàn。
《 dà hái gé qín pǔ》( 1673) hòu jì:“ lán shēng kōng gǔ, wú rén zì fāng; gǒu fēi yōu rén, shuí yǔ xiāng jiāng。 qǔdiào xì 'ér bù pò, xú 'ér yì yáng。”
《 tiān wén gé qín pǔ》 shuō:“ zhàn guó shí, yòu líng xū zǐ zhě, yóu sōng shān, yù yǔ rén gǔ qín shí chuāng zhī xià, hè wǔ yú tíng, lán xīn yú shì, yán rù wù yǔ, yīn shòu yǐ qīng yǔ zhī diào, míng yuē pèi lán。” cǐ qū yīn yùn chún hé, ruò jiǔ xiāo huán pèi zhī shēng。
( yì shù zhōng guó )
|
|
|
|