sōusuǒ: 索然

wàng yuè ( dài zōng ): shén qìsuǒ rán。 cháng mén yuàn 'èr shǒu: biàn désuǒ ránwú wèi liǎo。 láo láo tíng: suǒ ránguǎ wèi。 sòng dù shěn yán: suǒ ránwú wèi liǎo。 jié yì tài zǐ yáng fēi wǎn gē 'èr shǒu: suǒ ránwú suì huá。 zhì dài jiàn（ cǐ yù zuǒ zhāng pú shè yú xú， cóng liè 'ér zuò yě）: jiùsuǒ ránwú wèi liǎo。 wén lè tiān shòu jiāng zhōu sī mǎ: nà kǒng pà jiù shén qìsuǒ ránliǎo。 xī hú wǎn guī， huí wàng gū shān sì， zèng zhū kè: zhè jiùsuǒ ránwú wèi， bù néng xiě chū gū shān sì de tè sè jí shī rén de xǐ yuè zhī qíng。 huā xià zuì: huì yīn lù lěng fēng hán、 huā shì lán shān 'ér gǎn dào yì xīngsuǒ rán。 cháng 'ān chūn gǎn: shēn rù dōng fēng zhuǎnsuǒ rán。 yí sōng jiē sǐ: táo hóng yǐsuǒ rán。 cì yùn wài jiù xǐ wáng zhèng zhòng sān zhàng fèng zhào dǎo nán yuè huí zhì xiāng yáng shè yì mǎ jiù zhōu jiàn guò sān shǒu: xū bìnsuǒ ránchéng lǎo wēng。 xīn zhài jiàn nán guī kè: yì qìsuǒ ránchéng lǎo wēng， suǒ yòu bìnfà yóu wèi bái。 tīng zhēng: jiùsuǒ ránwú wèi liǎo。 guò sān lǘ miào: nà jiāng huì hé děngsuǒ ránguǎ wèi！ cǐ shī jié jù， lì lái dé dào shī píng jiā de zàn yù。 xì wèn huā mén jiǔ jiā wēng: sān sì liǎng jù shī rén bù shìsuǒ ránguǎ wèi dì shí xiě fù qián gū jiǔ de guò chéng， ér shì zài 'ǒu jiàn chūn sè de chà nà zhī jiān， yáo xiù cái 'ài yú xiǎo jiàn yīn zèng: suǒ ránwú wèi liǎo。 shān xíng（ yī zuò shān zhōng zuò）: “ shān dāng rì wǔ ”、“ cǎo dài ní hén” dāng rán shìsuǒ ránwú wèi， jí shǐ dān shuō“ huí fēng yǐng”、“ guò lù qún” chūn hán: gān shí sīsuǒ rán。 dī zhōu dì yī: suǒ ránguǎ wèi liǎo。 yī luò suǒ（ shuāng diào）: jiù qù wèisuǒ ránliǎo。 hè xīn láng: suǒ rányì jìn 'ěr”（《 cí shuō》）。 zuì péng lāi: yì xīngsuǒ rán， suī měi jǐng zài qián， yě lǎn yú yī gù liǎo。 wū yè tí: yě biàn désuǒ ránwú wèi liǎo。 gēng zǐ jiàn jī: mín jiān qìsuǒ rán。 jì zhēngyuè 'èr shí wǔ rì xī hú zhī yóu shí wǔ shǒu: shuí liào nián lái jiànsuǒ rán。 yè qǐ yòu gǎn: fēng jié hésuǒ rán。 庚辰岁将命至巴东时已秋序霜荷索然偶赋是章用遣幽恨 岁晚盘尊索然戏书 xián yǒng yuán zhōng cǎo mù: pán zhùsuǒ ránjūn wù xiào， sāng jiān zǐ shèn zhèng lěi lěi。 cì yùn lǐ qiān qiū zhōng qiū: jié wù shī qíng zǒngsuǒ rán， màn jiāng lí lì dāng pán yán。 清明前一日韩子华以靖节斜川诗见招游李园既归遂苦风雨三日不能出穷坐一室家人辈倒残壶得酒数杯泥深道无人行去市又远索於筐筥得枯鱼乾虾数种强饮疾醉昏然便寐既觉索然因书所见奉呈圣俞 gèngduōjiéguǒ...