sōusuǒ: 梁鸿云
shēng 'ān shī huà (8-14): : 迟。" ○麦含金 《梁鸿传》载鸿诗二首,"麦含含兮方秀",刻本皆如此。《艺文类聚》引之,作
guī tián shī huà: : chūn xiàngliáng hóngàn shàng shēng
juàn : : wéi hànliáng hóngdōng yóuzuò yǒu rénshī yuē niǎo yīng yīng yǒu zhī niàn gāo huái
zhāng xiào xiáng: : “ jīng diǎn yòu běn hòu hànliáng hóng mèng guāng zhī jīng chāi qún
zhū : : 《 liè chuánjiǎng:“liáng hóng mèng guāngjīng chāi qún
wéi yìng : : dōng hàn shìliáng hóngcéng yǐn mài yào de hán kāng céng yǐn dùn
hún: : dōng hànliáng hóng 'ài yún:“ zhì běi máng ài zhān jīng àigōng jué cuī wēi ài
'ér: : 《 liè chuánzàiliáng hóngmèng guāng cháng jīng chāi qún”。
zhōng shēn : : 眉举案——《后汉书·梁鸿传》:梁鸿家贫,但妻子孟光对他十分恭顺,每次送饭给他时都把食盘举
65. zhāng fēng qiáo : : hàn jiānliáng hóngzhì zài nán jīng chéng liǎo wěiwéi xīn zhèng ”。
55 jiéjīn wèi míng: : “因人热”的典故出自梁鸿,语见东汉班固等撰《东观汉记》卷十八《梁鸿》:“梁鸿少孤……不与
yuán zhōng xiàn : : shè rén tíng nánliáng hóngláng zhōng zuì
guǐ chǒumín guó 'èr nián jiǔ sān): : chōng gān lìn liáng hóng
juàn sān shí: : xié xiàoliáng hóng
juàn shí jiǔ guǐ: : liáng hóngānqiū yán píng sòngyuē yíng dàn 'ěr yuān qīng
juàn 'èr shí shī : : 门卒。〕东方就旅逸,梁鸿去桑梓。〔《列仙传》曰:东方朔者,楚人也。久在吴中,为书师。武帝
juàn shí sān shū xià: : 居?范晔《后汉书》:梁鸿,字伯鸾,扶风人也。东出关,过京师,作《五噫之歌》曰:陟彼北邙兮
juàn shí jiǔ bēi wén xià zhì: : yòu yuēliáng hóng zhětóng jùn mèng shì zhī xíng shèn xiū
xián shū shì què chā xián shèng jìng tōng (2): : 称,“孟光”则是汉人梁鸿的妻子沤。《后汉书》说梁鸿在江南给人做随从时,妻子梁鸿亲自舂粮,