sōusuǒ: 唐末

diǎn jiàng chún: ” kě shì tā shēn chù wǎntáng mòshì， jǔ jìn shì yòu bù dì， zhǐ hǎo yǐn yì jiāng hú。 jīn líng tú: dào liǎotáng mò， zhè lǐ jiù gèng huāng fèi bù kān liǎo。 hé xí měi mù lán hòu chí sān yǒng。 bái lián: wǒ men zhī dào lù guī méng chù zàitáng mòdòng luàn de nián dài lǐ， yǐn jū zài jiāng nán de shuǐ xiāng fǔ lǐ（ zài jīn jiāng sū wú jiāng jìng mǐn nóng 'èr shǒu: wǒ men cóng jǐ shí nián zhī hòutáng mònóng mín qǐ yì de “ tiān bǔ píng jūn” de kǒu hào zhōng， biàn bù nán kàn chū zhè liǎng shǒu shī zài zhèng lè fǔ shí piān。 xiàng 'ǎo tàn: shēn kè dì jiē shì liǎotáng mònóng mín qǐ yì qián xī de shè huì xiàn shí。 shān zhōng guǎ fù（ yī zuò shí shì xíng）: dù xún hè shēng yútáng mòwǔ dài luàn shì， dāng shí kē juān zá shuì fán zhòng， rén mín shēng huó shí fēn qī kǔ。 yīng wǔ: luó yǐn shēng dāngtáng mòfēn luàn shí shì， suī rán huái yòu kuāng shí jiù shì de bào fù， dàn lǚ shì bù dì， liú làng dà bàn bèi zǐ， yì xī: “ xī yáng” xiàng zhēngtáng mòguó yùn yǐ rú rì bó xī shān，“ shuǐ dōng liú” xiàng zhēng táng wáng cháo bēng kuì de dà shì rú bì shuǐ dōng zèng qù bì: táng mòfàn shū suǒ zhuàn bǐ jì《 yún xī yǒu yì》 zhōng jìzǎi liǎo zhè yàng yī gè gù shì： yuán hé nián jiān xiù cái cuī jiāo de gū shān xíng（ yī zuò shān zhōng zuò）: xiàng sī shēng dāngtáng mòluàn shì， zì jué huái cái bù yù， zhuàng zhì mò chóu， tā zài lìng yī shǒu shī lǐ xiě dào：“ xiàn fù cái hé xuě shī: zhāng zī shēng dāngtáng mòzhèng zhì shàng jí qí fǔ xiǔ de yì zōng、 xī zōng shí dài。 yǒng tián jiā（ yī zuò shāng tián jiā）: táng mòguǎng dà nóng cūn pò chǎn， nóng mín zāo shòu de bō xuē gèng jiā cǎn zhòng， zhì yú diān pèi liú lí， wú yǐ shēng cún。 cǎi sāng nǚ: kě shì dào liǎotáng mò， cháo tíng cái zhèng rù bù fū chū， tǒng zhì zhě jiù jiā jǐn lüè duó， bǎ zhēng shōu xià shuì de shí jiān tí qián liǎo gù dū: táng mò， hé nán xuān wǔ jié dù shǐ zhū wēn kòng zhì liǎo cháo tíng。 zì shā xiàn dǐ lóng xī xiàn， zhí quán zhōu jūn guò hòu， cūn luò jiē kōng， yīn yòu yī jué: cóng yī gè cè miàn fǎn yìng liǎotáng mòdòng luàn de hēi 'àn xiàn shí， jù yòu yī dìng de shè huì yì yì。 shēn yuàn: sì hū biāo zhì xiě jǐng shī zàitáng mòde yī gè zhòng yào zhuǎn jī。 xià rì tí lǎo jiāng lín tíng: zhāng zàitáng mòzhōng jìn shì， zuò guò lì yáng wèi， hòu bì luàn yú shǔ。 jǐ hài suì 'èr shǒu（ qí yī）: dàotáng mòyòu fā shēng dà guī mó nóng mín qǐ yì， táng wáng cháo jìn xíng qióng xiōng jí 'è de zhèn yā， dà jiāng yǐ nán yědōu chéng liǎo zhàn tí jú huā: táng mòshī rén lín kuān yòu zhè yàng liǎng jù shī：“ mò yán mǎ shàng dé tiān xià， zì gǔ yīng xióng jiē jiě shī。 gōng zǐ xíng: 　　táng mòyán rén yù de《 nóng jiā》 shī xiě dào：“ yè bàn hū 'ér chèn xiǎo gēng， léi niú wú lì jiàn jiān xíng。 唐末五代人语 qí tiān lè（ qiū sī）: rútáng mòshī rén wéi zhuāng jiù gǎn dào“ liù cháo rú mèng”（《 tái chéng》）。 yī 'ě hóng: rútáng mòhán tuō biàn céng bì dì yú cǐ， qí《 xiǎo yǐn》 shī yún：“ jiè dé máo zhāi yuè lù xī， nǐ jiāng shēn shì lǎo chú lí wū yè tí: bá 〈 huā jiān jí 〉》 shuō：“《 huā jiān jí》 jiētáng mòwǔ dài shí rén zuò。 郑州古有夕阳楼自唐末兵火後遂废况今圃田残破客中望扬州作绝句 liáng yuán yì sōng tú xíng wéi tái zhōu zhào bié jià zuò: yòu yún dào rén liáng jūn yǐntáng mò， jiàn lì dǐng zào jié máo shēn yán zōu。 yǒng sè shī: táng mòē'nuó jiāng xī qīng。 kū zhào dōng gé: lì páitáng mòlòu， yì yǔ fēng yǎ zhá。 yuè bō lóu yǒng huái: jìn cóngtáng mòlái， zhēng duó hù chóu chóu。 shàng zhè dōng shuài wáng shàng shū: tǒng jīngtáng mòluàn， pài zhuǎn guó chū qīng。 pǔ yuègē: jì yútáng mò， jīn zú jū yàn。 shàng qiáng sì: yī zhūtáng mòbàn kū sōng。 gèngduōjiéguǒ...