duō shǒu yī yè |
【shǎng xī】 yòu rén shuō, zhōng guó gǔ dài shū qíng shī cí zhōng hěn shǎo yòu zhù cí, zhè shǒu yě shì rú cǐ。 wǒ men zhǐ yòu gēn jù shū qíng zhù rén gōng de kǒu wěn、 yǔ qì、 jǔ dòng jí tā shēn biān de qì wù děng děng lái tuī duàn xìng bié, shēn fèn。 zhè shǒu cí shū qíng zhù rén gōng sì yīngshì yī wèi huái rén de nǚ zǐ。
shàng piàn kāi shǒu liǎng jù shì shuō fēng qīng yuè yuán, zhèng shì liáng chén měi jǐng, lìng rén shǎng xīn yuè mù。 jiē xià qù liǎng jù què yì xù dǒu zhuǎn, “ bù huì cháng nián lái, chù chù chóu fēng yuè。 ” fēng yuè hǎo bù hǎo, qí shí bù zài yú fēng yuè, ér zài yú rén de xīn qíng。 xīn qíng bù hǎo, fēng yuè jiāng chù chù xián chóu。 dù fǔ《 chūn wàng》 yún:“ gǎn shí huā jiàn lèi, hèn bié niǎo jīng xīn。” ōu yáng xiū《 yù lóu chūn》 yún:“ rén shēng zì shì yòu qíng chī, cǐ hèn bù guān fēng hé yuè。” shuō dé tòu bì。 shàng piàn, zuò zhě qū bǐ huí xuán, ràng wǒ men kàn dào yī gè huái rén nǚ zǐ nà chán mián de、 nán yú pái qiǎn de tòng kǔ。
guò piàn jǐn kòu yī gè“ chóu” zì。“ xūn shè” zhǐ xūn lú zhōng de xiāng liào。“ hán chóng” jí xī shuài。“ xīn jiāng” èr jù shì shuō, zì jǐ de xīn hé xūn lú zhōng de xiāng