|
|
| 〈 shū 〉 chá fěn。 |
|
| chá fěn。《 hàn shū · guǎng chuān wáng liú yuè chuán》： “ qián huà gōng huà wàng qīng shè， wàng qīng tǎn tì fù fěn qí bàng。 ” nán cháo liáng jiǎn wén dì《 dú chù chóu》 shī：“ dàn qí jìng lián shàng， fù fěn gāo lóu zhōng。” míng sūn méi xī《 qín xīn jì · miǎn bō fáng zī》：“ nǐ kàn wǒ nán zǐ shāo tānɡ nǚ fù fěn ， chā， lín qióng shì shàng bù shéběn。” qīng lǐ yú《 xián qíng 'ǒu jì · shēng róng》：“ cóng lái fù fěn zhī miàn， zhǐ nài yuǎn guān， nán yú jìn shì。” bā jīn《 jiā》 sān shí：“ què huàn liǎo yī gè huà méi fù fěn de xiǎo shēng。” |
|
| chá fěn de rén。 jiè zhǐ qiè bì。 míng chén rǔ yuán《 jīn lián jì · gòu jiān》：“ nǐ fù fěn yíng fáng， qǐ wú shū sè？ wǒ xǐ zhuāng rù dào， bù biàn chū xīn。” |
