牡丹坪诗
家铉翁（南宋）
luò huā gǔ lái chēng dì yī， jīn wéi zhī xiāng yù wéi zhì。
huà táng shēn chù yǎng gēn gāi， lì rì guāng zhōng jiàn yán sè。
rén lì zāi péi tǎng wèi zhōu， běn rán zhī tiān cóng 'ér shī。
wǒ jiā dà 'é fēng dǐng mǔ dān píng， ào xuě líng shuāng zhī jǐ chūn。
dōng shēn tū wù céng yá shàng， chūn lái làn màn hóng yún shēng。
xiāng chuán huáng rén liàn dān chù， dì chì liù dīng wéi shǒu hù。
tiān pā zhǐ hé fèng tiān rén， nà xǔ yí gēn dào xià chù。
xū jiē huáng rén cháng yǔ huā wéi zhù， shì shàng hóng zǐ fēn fēn hé zú shù。